Mama & Isadou

Mama is inmiddels al weer 1,5 week terug in Nederland. Jeetje wat gaat de tijd ongelooflijk snel! Ik weet het, ik blijf het zeggen.

Toen mama er net een week was, zijn we naar Isadou afgereisd, samen met Stella en Sebas. We moesten ons als vroeg in de ochtend melden. Gelukkig was bij ons in de straat het opstap punt. Daar werden we opgehaald door Howard, die in eerste instantie alleen onze chauffeur zou zijn, maar uiteindelijk ook onze gids is geworden. Het kan allemaal in Suriname. Met zijn vieren zijn we in een personenauto afgereisd naar Atjoni, het stadje waar de weg eindigt, want hier stappen we over op de boot om onze reis te vervolgen. Om al die gekleurde bootjes naast elkaar te zien liggen is een prachtig gezicht. En wat een drukte! Een plaats waar veel handel is. We werden daar opgehaald door André, de eigenaar van Isadou. Een heel vriendelijke man die ons veel vertelde over de dorpen langs de rivier. In het gebied, waar ook Isadou is gelegen, zijn in totaal wel 46 dorpen gevestigd, echte marrondorpen! Je ziet de vrouwen langs de rivier, de was en afwas doen of het eten voorbereiden. Bijzonder om te zien hoe die mensen leven en hoe klein hun wereld is vergeleken met het mijne. Ze kennen niet veel meer dan hun dorp of de dorpen waar ze met de boot naar toe reizen. Het duurde een klein uurtje voordat we aankwamen bij Isadou, een prachtig eilandje waar veel roze is geschilderd. Het was echt een mooi ontspanningsoord, een plek waar je goed tot rust kan komen. Tijdens de eerste dag hebben we weinig gedaan. Bij aankomst stond de lunch al helemaal voor ons klaar. Ik heb kennis gemaakt met celientje, de vrouw van André. Ze heeft mij geleerd om bakabana's te maken. We hadden het heel gezellig samen in de keuken.
Het avond eten was ook weer geweldig lekker, wat kunnen die Surinamers toch goed koken! Toen het pikkedonker was, zijn we een avond wandeling gaan maken. Op zoek naar Tarantoela's en kaaimannen. Mama vond het best wel eng, haha. Ik was een hele stoere meid natuurlijk. Daarna hebben we bij het kampvuur gezeten en zijn we lekker in onze hangmatten gaan liggen. We hadden deze al eerder opgehangen en ik had mama laten zien hoe de knoop gelegd moest worden. Ze deed het heel goed, snelle leerling.
De volgende ochtend in alle rust wakker geworden in de hangmat. Het is mooi om de krekkels en de padden langzaam stil te horen worden en de vogels hun ochtend lied gaan zingen. Het schemert nooit lang in Suriname. Het wordt snel donker en snel licht.
We hebben heerlijk ontbeten en daarna zijn we met het bootje naar het plaatsje Gunsi gevaren. We hebben daar een korte rondleiding van de "Kapitein" van het eiland gekregen. Daarna zijn we een boswandeling gaan maken. Onderweg vertelde Howard ons over de verschillende vruchten, bomen en planten die me tegen kwamen. Voor mama was veel nieuw, maar het viel me op dat ik door de trip naar de Raleighvallen al veel te weten ben gekomen over de Surinaamse natuur. het maakte het er niet minder leuk op!
Aangekomen bij een ander dorp, zag ik kinderen spelen in een boot die in aanbouw was. Ik vroeg of ik een foto mocht maken en dat wilde ze maar al te graag. En ze wilde het ook maar al te graag zien. De camera werd uit mijn handen getrokken en de kleine fotograaf heeft een paar prachtige foto's gemaakt. Ze zaten helemaal bij me te poseren, ik vond het super!
Het was bijzonder om door de marrondorpen te lopen en te zien hoe deze mensen leven. Het zijn niet echte jungle mensen, zoals ik misschien had verwacht. Het is alleen een stuk primitiever dan hoe ik gewend ben te leven. Je realiseert je dan zo erg hoe klein hun wereld is vergeleken met de jouwe. En dat er mensen zijn die een nog breder beeld hebben van de wereld dan ik heb, die mijn wereld heel klein vinden.
Terug bij het dorp aangekomen hebben mama en ik een potje 1000de gespeeld en hebben we lekker gegeten.
De volgende ochtend was er weer een heerlijk ontbijt en we hebben toen het dorpje jaw-jaw bezocht.
In de middag zijn we weer terug naar huis gereden. Onderweg zijn we nog gestopt bij een goudmijn. Ik heb het vaker op televisie gezien, als ik met Jeroen naar die goudzoekers keek, maar nu zag ik het in het echt (helaas geen echt goud gezien, maar wel de manier hoe ze het zoeken).

Dinsdag en woensdag hebben mama en ik lekkere rustige dagen gehouden. Dinsdag zijn we bij Zin wezen zonnen en relaxen. Die dag was Sebas (vriend van Stella) ook jarig en in de avond zijn we bij Dumpling gaan eten.
Woensdag zijn we lekker in de stad wezen shoppen. In de avond zijn we gezellig naar de bioscoop geweest, naar de Nederlandse film Soof! Wat een top film. Het voelde na de film heel raar om in Suriname te zijn, omdat ik en met mama was en een Hollandse film had gekeken.
Voor de donderdag en de vrijdag hebben we een auto gehuurd. We zijn donderdag met de auto naar 'de' Tempel geweest bij Weg naar Zee. Ik had geen idee wat ik van die tempel moest verwachten, maar er stonden gigantische beelden! Wel 5 keer zo groot als mama is! We hebben een lekker dagje rond 'getourt', lekker keuvelen met zijn tweeën. 's Avonds hebben we gegeten bij Gadri aan de waterkant. Hier heb je heerlijk Surinaams eten en je zit ook heel leuk. Mama had haar bord helemaal op en het was best veel!
Vrijdag, mama haar laatste dag, zijn we overdag over de brug gereden en zijn we wezen kijken bij de plantages in Commewijne. Het was fijn om haar zelf te kunnen afzetten op de airport met de auto. Het is toch een flink stukje rijden en dan is het toch fijn als je nog samen in de auto zit. Het afscheid ging snel. Geen poespas. Gewoon een knuffel en tot over 8 weken! Ik mis haar wel, maar ik ben er gelukkig niet verdrietig om.

Diezelfde dag was Stella ook jarig, dus ik ben ook meteen in de gezelligheid gestapt toen ik terug kwam van Mama weg brengen. We zijn die avond bij T Vat geweest. Iris had ik al bijna 2 weken niet gezien en we hadden elkaar toch wel gemist hoor! De volgende dag zouden we samen op trip gaan, dus we hebben het niet heel laat gemaakt.
Die trip ga ik in een ander reisverslag verwerken, dus.....
To be continued......